وقتي نوجوانتان دروغ مي‌گويد چه كار كنيد؟

روش‌هاي دروغگويي در نوجوانان
افراد حداقل به دو صورت مي توانند دروغ بگويند:

با نگفتن حقيقت
در اين حالت فرد عمداً از گفتن حقيقت كوتاهي مي كند و چيزي نمي گويد.

با گفتن يا تاييد حقيقت تحريف شده
اين شامل ارائه گزارشي متفاوت است از آنچه كه واقعاً اتفاق افتاده. اين نوع دروغ ها فقط مربوط به وقايع نيست. به عنوان مثال، دروغگو ممكن است وانمود كند كه يك گزينه صحيح است. با اين حال، نزد خود معتقد است كه گزينه صحيح چيز ديگري است.

مردم اغلب وقتي از استراتژي ديگري استفاده مي كنند و آن دوري كردن است. يعني سعي مي كنند با افرادي ملاقات نكنند تا مجبور نباشند به آنها دروغ بگويند

چه چيزي نوجوانان را به دروغ گفتن تشويق مي كند؟
يكي از دلايلي كه نوجوانان به والدين خود دروغ مي گويند، اين است كه مي‌خواهند در تصميم گيري امور مربوط به خود، استقلال داشته باشند. بايد به خاطر داشته باشيم كه نوجواني مرحله اي از رشد است كه در آن خودمختاري مهم است. خودمختاري و استقلال در نوجواني، توسط اريكسون (همانطور كه در پاپاليا، 2017 ذكر شده است) به عنوان "داشتن تصور منسجمي از خود، متشكل از اهداف، ارزش‌ها و باورهايي كه فرد با آن تعهد محكمي برقرار مي‌كند" تعريف مي‌شود.

دروغ در نوجوانان اغلب به دليل كنترل بيش از حد والدين اتفاق مي افتد. آرنت و همكاران (2004) در تحقيقات خود دريافتند كه هر چه والدين كنترل بيشتري بر امور روزانه نوجوانان داشته باشند، احتمال دروغ گفتن آنها بيشتر است. اين مي تواند به تداوم چرخه "كنترل – دروغ" منجر شود: والدين با درك اينكه فرزندانشان به آنها دروغ مي گويند، آنها را بيشتر كنترل مي كنند و نوجوانان براي گريز از كنترل بيشتر، دروغ بيشتري مي گويند.

نوجوانان همچنين از ترس يا شرم، براي به دست آوردن چيزي، محافظت از كسي، مواجه نشدن با عواقب كار خود و يا روبرو نشدن با حقيقت، دروغ مي گويند (مارتينز و كارواليو، 2019). آنها ممكن است براي پوشاندن احساسات خود يا احساساتي كه نمي خواهند با والدين خود در ميان بگذارند، دروغ بگويند. در واقع، وقتي مشكلات زيادي در خانه وجود دارد، نوجوانان تمايل دارند از گفتن حقيقت اجتناب كنند

پنج دليل براي دروغ‌گويي نوجوانان
كيت اوبري، روان‌شناس، پنج دليل براي دروغ‌گويي نوجوانان پيشنهاد مي‌كند:
1- براي جلوگيري از مشكلات.
2- براي اينكه والدين خود را نااميد نكنند.
3- به دليل فشار اجتماعي مثلاً براي اينكه مهماني يا فعاليتي با دوستان خود را از دست ندهند.
4- ارتباط بد با والدين. اگر نوجواني احساس كند كه درك نمي‌شود، شنيده نمي شود يا مورد احترام قرار نمي گيرد، از برقراري ارتباط اجتناب مي كند.
5- براي كنترل تصميمات. اين براي توسعه خودمختاري آنها مهم است.

با دروغ‌هاي نوجوان‌مان چه كنيم؟
كريس هادسون متخصص جوانان و مربي والدين است. او هشت راه براي مقابله و كاهش دروغ هاي نوجوانان پيشنهاد مي كند:

1- داشتن روابط  عميق و پيوسته
يك رابطه عميق با فرزندان نوجوان، نياز به ارتباطي خوب دارد و اين يعني پذيرا بودن براي شنيدن برخي حقايق.
گاهي اوقات، نوجوانان به اين دليل دروغ مي گويند كه مي دانند والدينشان نمي خواهند حقيقت را بشنوند. بنابراين، براي جلب اعتماد با فرزندان لازم است تا جو اعتماد وجود داشته باشد.

2- الگوي صداقت بودن
يكي از راه‌هاي اصلي يادگيري در افراد، مشاهده است و نوجوانان نيز از اين قاعده مستثني نيستند. پس با مثال ملموس و عيني به آنها آموزش دهيد. صادق باشيد. سپس، آنها متوجه خواهند شد كه شما الگوي صداقت هستيد و نه صرفاً فردي كه "موعظه و نصيحت" مي كند.
به هر حال، چگونه مي توانيد از نوجوان خود بخواهيد كه دروغ نگويد، اگر خودتان اين كار را به طور مداوم انجام مي دهيد؟

3- مذاكره كنيد
ياد بگيريد كه با فرزند نوجوان خود درباره مرزها مذاكره كنيد. زماني كه آنها از انجام كاري منع مي شوند يا آزادي آنها محدود مي شود، معمولاً سعي مي كنند با رفتاري برعكس آن را به دست آورند. با اين حال، مذاكره كردن با نوجوان موجب مي شود تا او كمتر احساس كنترل شدن بكند و با مشاركت در تصميم گيري، بيشتر احساس استقلال كند.

4- از بازجويي بپرهيزيد، انگيزه گفتگو ايجاد كنيد
اگر فرزندتان به شما دروغ گفته است، سعي كنيد با او گفتگويي مسالمت آميزي داشته باشيد. حتي اگر واقعا عصباني هستيد، سعي كنيد قبل از صحبت آرام شويد. زيرا اگر عصباني باشيد، كمتر به صحبت هاي فرزندتان گوش مي دهيد و دلايل دروغگويي او را درك نمي كنيد. به ياد داشته باشيد كه با قاطعيت حرف بزنيد و مورد آنچه كه مي خواهيد به آنها بياموزيد و اين كه چگونه آن را انجام خواهيد داد، شفاف و صريح باشيد.

5- تقلب نكنيد
از آنجايي كه دروغ  گفتن در نوجوانان بسيار رايج است، اگر فهميديد فرزندتان به شما دروغ گفته، منتظر فرصتي نمانيد تا بتوانيد مچ او را بگيريد. به ياد داشته باشيد، پنهان كردن حقيقت، خود راهي براي دروغ گفتن است. بنابراين، شما با پنهان نگه داشتن دروغ فرزندتان و عدم بيان آن، دقيقاً همان كاري را انجام مي دهيد كه نمي خواهيد فرزندتان انجام دهد.

6- از تنبيه به نحوي متناسب و هوشمندانه استفاده كنيد
هر روشي كه شما با آن به رفتار نوجوانتان پاسخ مي دهيد، بيشترِ رفتارهاي آينده او را تعيين مي كند. اگر مجازات نامتناسبي اعمال كنيد، به سادگي ترس از راست گفتن را در دل آنها كاشته‌ايد.
هنگامي كه قد داريد به اموري در منزل نظم مي دهيد، سعي كنيد آنچه را كه مي خواهيد آموزش دهيد در ذهن داشته باشيد و راه هاي مناسب براي انجام آن را بيابيد. با قاطعيت گفتگو كنيد و به آنچه فرزندتان مي گويد، گوش دهيد.

7-  به فرزندتان برچسب دروغگو نزنيد
به نوجوان خود برچسب دروغگو نزنيد. چرا كه اگر اين كار را انجام دهيد، ممكن است به همان شيوه رفتار كرده و «برچسب» شما را در رفتارشان تأييد كنند.

شما با نامگذاري و برچسب زدن به افراد، رفتار آنها را شكل مي دهد. اگر به كودك خود برچسب دروغگو بزنيد، احتمال دارد كه در نهايت مانند يك دروغگو رفتار كند.

8- توجه كنيد
مراقب دروغ هاي فرزندتان باشيد و سعي كنيد انگيزه هاي او را براي دروغ گفتن بشناسيد. اين به شما كمك مي كند درك كنيد كه آنها چگونه با موقعيت هاي خاص ارتباط دارند و چه چيزي باعث دروغگويي آنها مي شود. هنگامي كه علت انجام اين كار را مشخص كرديد، از فرزندتان دعوت كنيد تا در مورد روش هاي جديد برخورد با موقعيت ها و اهميت صداقت فكر كند. در واقع، آنقدر روي دروغ تمركز نكنيد، بلكه بيشتر روي دلايل پشت آن تمركز كنيد.

خلاصه
دروغ در نوجوانان بسيار رايج و چند علتي است. براي مقابله با آنها و با مشكلاتي كه در سطح خانواده ايجاد مي شود، يكي از راهكارهاي اصلي ايجاد تغيير در روابط با جوان است. شما بايد فضايي را براي گفت و گوهاي جدي ايجاد كنيد كه به درك عمل و دلايل متوسل شدن آنها به دروغ گفتن كمك كند.